Autor: Arkadiusz Ostojski ten tekst przeczytasz w 4 minuty |
Spis treści:
Podróż do Indonezji to wspaniałe przeżycie, pełne niezapomnianych wrażeń, ale jest to też czas beztroski, który pozwala zapomnieć nam o czyhającym niebezpieczeństwie zarówno ze strony miejscowej ludności, jak i niebezpiecznych zwierząt i owadów — szczególnie komarów. Dlatego wybierając się do Indonezji, należy odpowiednio przygotować się pod kątem profilaktyki zdrowotnej w podróży, co umożliwi nam to należyty komfort i zminimalizuje ryzyko komplikacji zdrowotnych, a w wyjątkowych sytuacjach uchroni nawet przed utratą zdrowia i życia.
Więc jeżeli jesteśmy już zdecydowani na podróż, czas zastanowić się, co zabrać do Indonezji?
W subtropikalnych i tropikalnych rejonach świata jesteśmy dużo bardziej narażeni na wszelkie choroby zakaźne oraz zatrucia bakteryjne, przegrzania słoneczne, ugryzienia przez drapieżniki, ukąszenia owadów, poparzenia przez rośliny czy meduzy. W rejonach tych warunki sanitarne są czasem na bardzo niskim poziomie, podobnie jak opieka medyczna, która w skrajnych przypadkach może być nawet całkowicie niedostępna. Sprzyja to łatwemu rozprzestrzenianiu się niebezpiecznych chorób (zwanych potocznie tropikalnymi), które mogą pokrzyżować nawet najciekawsze plany urlopowe. W wielu sytuacjach będziemy skazani tylko i wyłącznie na siebie.
Podstawą bezpiecznej podróży oraz wakacji w krajach o niskim poziomie medycznym i sanitarnym jest profilaktyka, a większość problemów zdrowotnych w podróży łączy wspólna cecha: można im skutecznie zapobiegać odpowiednim przygotowaniem. W medycynie podróży zawsze sprawdza się zasada, że lepiej zapobiegać, niż leczyć.
Co roku w rejony, w których występują różne zagrożenia dla zdrowia, wyjeżdża tysiące Polaków, a badania Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dowodzą, że połowa z nich miała problemy zdrowotne spowodowane wyjazdem, w związku z tym, to właśnie podróżni powinni mieć możliwość uzyskania jak największej ilości informacji z zakresu profilaktyki zakażeń oraz wskazówek dotyczących zastosowania ich w praktyce, szczególnie w przypadku wyjazdów do krajów subtropikalnych i tropikalnych. Dlatego osobom planującym podróż do Indonezji – państwa, które wykazuje wysoki stopnień zagrożenia dla zdrowia, zaleca się szczepienia przeciwko chorobom zakaźnym. Niestety, na chwilę obecną nie ma szczepionek przeciwko najgroźniejszym chorobom, które przenoszą komary, jak: malaria, denga czy zika, ale na inne warto się zaszczepić, by zmniejszyć ryzyko zachorowania. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że egzotyczny wyjazd może się dla nich skończyć groźną dla zdrowia i życia chorobą.
Turyści powinni mieć świadomość zagrożeń i pamiętać, że przed wyjazdem, jak i w czasie pobytu obowiązują pewne zasady, które pozwolą ustrzec się przed niebezpieczeństwem. Warto więc dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić sobie i swoim bliskim komfort i bezpieczeństwo podczas podroży w regiony, gdzie takie ryzyko istnieje.
Komary nie muszą być widoczne, ale istnieją i wystarczy tylko jedno ukąszenie, aby zniszczyć nam urlop pytaniem: czy wrócę do domu zdrowa / zdrowy?
Artykuł 13 ustawy o turystyce z 23 sierpnia 1997 r. obliguje biura podróży do informowania o zagrożeniach chorobami tropikalnymi oraz udzielenia, choć skróconych wskazówek, jak zabezpieczać się przed tego rodzaju problemami zdrowotnymi. Jeżeli jednak biuro podróży nie dopełni tego obowiązku, osoba zainteresowana powinna pamiętać o zasięgnięciu informacji we własnym zakresie.
Za granicą informowanie swoich klientów o niebezpieczeństwach oraz zagrożeniach płynących ze zwiedzania krajów tropikalnych jest normą powszechnie przestrzeganą przez biura podróży. Informacje przekazywane są na podstawie danych z krajowych Ośrodków Medycyny Tropikalnej, Inspekcji Sanitarnych, Światowej Organizacji Zdrowia, Europejskiego Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób, Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób oraz Ministerstwa Spraw Zewnętrznych. W Polsce jednak większość biur nie informuje dogłębnie podróżnych, w jaki sposób należy się zabezpieczyć, jakie są niebezpieczeństwa oraz w jaki sposób im przeciwdziałać. Krajowa baza informacji o zagrożeniach jest dosyć uboga, a grupy osób, które usiłują zmienić ten stan rzeczy to zawodowi podróżnicy i wysoko wyspecjalizowani lekarze medycyny podróży, których zawsze należałoby odwiedzić przed takim wyjazdem – listę poradni i lekarzy znaleźć można w zakładce „Poradnie i lekarze”. Zachęcamy także do zapoznania się z listą chorób, które Polacy najczęściej przywożą z tropikalnych wakacji. Najpopularniejsze z nich to: dur brzuszny, wirusowe zapalenia wątroby, salmonelloza, leiszmanioza, czerwonka, choroby skóry, zapalenia opon mózgowych, malaria, żółta febra, denga i HIV. Ryzyko zakażenia się tropikalną chorobą zależy oczywiście od rodzaju wypoczynku i przeprowadzonej profilaktyki. Lekarze medycyny podróży cały czas podkreślają, że osoby przebywające w ośrodkach all inclusive, także są narażone na niebezpieczeństwo związane z ryzykiem zachorowania na tropikalne choroby. Posłużmy się prostym przykładem: kelner, podający turyście drinka z lodem ze skażonej wody, może przyczynić się do zakażenia klienta amebą. Zatem niezależnie od celu i charakteru wyjazdu, w trosce o własne bezpieczeństwo, turyści powinni szczepić się oraz stosować środki zapobiegawcze, takie jak repelenty na komary, preparaty do opalania czy żele antybakteryjne. Pomoże to zniwelować problemy zdrowotne, a także ułatwi zapobieganie im w przyszłości.
Pomimo występowania zagrożeń, które nierzadko kończą się pobytem w szpitalu, wg badania Sanofi Pasteur, aż 70 procent Polaków bagatelizuje zabezpieczenia przed wyjazdem w strefę międzyzwrotnikową. Pytani następnie przez lekarzy, dlaczego tak zaniedbali własne zdrowie — twierdzą, że wydatek rzędu 300-500 zł nie mieścił się w urlopowym budżecie, gdzie wycieczka kosztuje często kilkadziesiąt tysięcy. Należy jednak zdać sobie sprawę, iż taka jednorazowa zapobiegliwość może uchronić nas przed śmiertelnymi chorobami tropikalnymi. Warto więc na kilka tygodni przed wakacjami marzeń umówić się w poradni medycyny podróży na wykonanie badań i sprawdzenie, jakie szczepienia do Indonezji są wymagane i zalecane.
Bardzo istotną czynnością jest też rejestracja w systemie Odyseusz, gdyż w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnych za granicą, MSZ będzie mogło się z nami skontaktować, udzielić niezbędnych informacji oraz pomocy poprzez właściwą placówkę dyplomatyczno-konsularną.
W przygotowaniu zdrowotnym do wyjazdu bez wątpienia pomoże nam zapoznanie się z informacjami na temat danego kraju. Powinniśmy sprawdzić, na jakie ewentualne zagrożenia jesteśmy narażeni. Przydatne jest sporządzenie listy potrzebnych rzeczy na wyjazd. Należy wybrać się z wizytą do specjalistycznej poradni lekarskiej dla podróżujących, gdzie podczas konsultacji lekarz medycyny podróży udzieli kilku fachowych i bardzo przydatnych wskazówek, między innymi:
Uwaga! Do poradni medycyny podróży należy zgłosić się w terminie około 4-8 tygodni przed planowanym wyjazdem. Taki okres pozwoli na sprawne zaplanowanie optymalnej profilaktyki oraz przeprowadzenie koniecznych szczepień. Jeżeli natomiast nie masz już czasu na taką wizytę, postaraj się zastosować do innych zaleceń przedstawionych w tym poradniku.
W celu dobrego przygotowania należy naświetlić lekarzowi pewne aspekty, takie jak:
Czasem do ustalenia wskazań lekarskich potrzebny jest nawet szczegółowy plan wycieczki. Na taką wizytę warto zabrać zatem także dokładny program podróży, a nie tylko listę odwiedzanych krajów.
Bardziej rozszerzone listy, co spakować do Indonezji opisujemy poniżej.
W Indonezji na komary należy stosować tylko sprawdzone środki z dużą zawartością substancji czynnej.
Liczbę przedmiotów należy dopasować pod kątem długości pobytu, rodzaju bagażu oraz ilości planowanego prania.
Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę Indonezji?
W Indonezji korzystajmy tylko z wysokich filtrów SPF
Do Indonezji warto zabrać przede wszystkim leki przyjmowane na co dzień z powodu chorób przewlekłych.
Co warto zabrać do Indonezji, jeżeli chodzi o elektronikę? Oto kolejna przydatna lista.
W Indonezji nie w każdym hotelu w pokojach są też podwieszone moskitiery, które chronią nas w nocy podczas snu przed groźnymi moskitami i komarami, dlatego dodatkowo warto zaopatrzyć się w Mugga elektro — specjalne urządzenie do kontaktu, które zabija komary w pomieszczeniach.
Zagrożenie terroryzmem w Indonezji, w tym Dżakarcie i na Bali, jest znaczące, pomimo zdecydowanych kroków podejmowanych przez miejscowe władze. Ostrożność należy zachować w szczególności w miejscach, które mogą być celami ataków (hotele, restauracje, kluby nocne, targi i centra handlowe). Poziom zagrożenia może wzrastać w okolicach indonezyjskich i międzynarodowych świąt.
Odwiedzający prowincję Aceh powinni szczególnie uważać, aby nie obrażać lokalnych uczuć religijnych (np. nie pić alkoholu, nie uprawiać hazardu, unikać noszenia obcisłych i skąpych ubrań). Zalecamy unikanie zgromadzeń, zwłaszcza wieców politycznych.
Na terenie Indonezji dochodzi do trzęsień ziemi i erupcji wulkanów. Możliwe są również tsunami.
Jeśli potrzebujesz pomocy w nagłych wypadkach, skontaktuj się z Ambasadą RP w Dżakarcie lub z konsulatami honorowymi. Ze względu na wielkość kraju i oddalenie niektórych obszarów wsparcie konsularne w niektórych częściach Indonezji może być utrudnione.
Najważniejsze numery ratunkowe:
Opieka medyczna, zarówno państwowa, jak i prywatna, jest płatna. Poziom usług, zwłaszcza w szpitalach państwowych, jest niezadowalający; znacznie lepszy jest w klinikach prywatnych. Koszt wizyty lekarskiej wynosi przeciętnie od 20 do 50 USD (w nagłych i ciężkich przypadkach - do 200 USD). Koszt jednej doby pobytu w szpitalu – od 15 USD w szpitalu państwowym (np. Szpital Wydziału Medycyny Uniwersytetu Indonezja Cipto Mangkusumo w Dżakarcie) do 250 USD w prywatnej klinice. Przeciętny koszt pobytu w szpitalu wynosi 150 USD dziennie, nie licząc opłat za usługi medyczne, badania laboratoryjne i lekarstwa.
Do zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych należą: pasożyty układu trawiennego, dur brzuszny, biegunka, żółtaczka typu A i B. Należy pamiętać, że woda w kranie nie nadaje się do picia
Pij wodę butelkowaną lub przegotowaną, unikaj kostek lodu w napojach oraz surowych i niedogotowanych potraw. Dzieci nadal chorują tu na polio i odrę. W większości prowincji istnieje zagrożenie wścieklizną u psów (szczególnie na Bali). Poza dużymi skupiskami ludzkimi występuje zagrożenie malarią (niskie ryzyko na Jawie i Bali). W dużych miastach można zarazić się gorączką krwotoczną denga. Liczba zachorowań wzrasta szczególnie w okresie pory deszczowej od października do kwietnia, nie ma skutecznego środka zabezpieczającego przed zakażeniem.
W miarę możliwości korzystaj ze sprawdzonych placówek medycznych. W Dżakarcie są to m.in.: szpital MMC, MEDISTRA, PONDOH INDAH, MEDICALOKA, SOS, SILOAN oraz Przychodnia w Ambasadzie Niemieckiej. Niektóre mają swoje filie rozsiane po całym kraju (SOS, SILOAN).
Jeśli poważnie zachorujesz lub potrzebujesz operacji, warto jechać do sąsiednich krajów, Singapuru lub Tajlandii. Poziom usług medycznych jest tam wyższy.
Szlaki komunikacyjne są bardzo zatłoczone i niebezpieczne. Ruch na drogach jest chaotyczny, czasami wręcz niebezpieczny. Kierowcy nie przestrzegają zasad ruchu drogowego. Zachowaj ostrożność, gdy poruszasz się autobusami i autokarami. Zgodnie z przepisami indonezyjskimi, cały czas należy mieć ze sobą dokument potwierdzający tożsamość (paszport).
Jeśli podróżujesz do Papui Zachodniej, zwłaszcza w głąb prowincji, w rejony znajdujące się poza szlakiem najważniejszych atrakcji turystycznych, nadal musisz mieć specjalne zezwolenie (surat jalan). Uzyskasz je w kwaterze głównej policji w Dżakarcie lub regionalnych oddziałach policji w Manokwari, Nabire, Biak lub Jayapurze (Papua Zachodnia). Uzyskanie zezwolenia może potrwać kilka dni. Po przybyciu do prowincji zgłoś się do najbliższego posterunku policji. Przepisom tym nie podlegają dziennikarze, którzy uzyskali zezwolenie wydane przez MSZ Indonezji.
Obowiązuje ruch lewostronny. Możesz używać międzynarodowego prawa jazdy. Jednak przy dłuższych pobytach, ze względu na korzystniejsze ubezpieczenie miejscowe, władze zalecają wyrobienie indonezyjskiego prawa jazdy. Poza stołeczną Dżakartą należy unikać podróżowania samochodem w nocy. Samochód można wypożyczyć w prywatnych wypożyczalniach na dowolny okres. Orientacyjna cena wynosi ok. 30-40 USD dziennie. Zdecydowanie bezpieczniejsze jest korzystanie z samochodu z wynajętym miejscowym kierowcą. Płacić trzeba w walucie miejscowej.
W Indonezji jazda na motorze lub skuterze, chociaż popularna, jest bardzo niebezpieczna. Podstawowe zasady ruchu drogowego nie są przestrzegane, co jest przyczyną wielu wypadków, w tym śmiertelnych. Wypożyczane motocykle są w bardzo złym stanie technicznym. Jeśli pomimo tych okoliczności zdecydujesz się na jazdę wypożyczonym jednośladem, zachowaj szczególną ostrożność. Ograniczaj szybkość oraz zaopatrz się w profesjonalny kask motocyklowy. Najlepiej, aby był produkcji zagranicznej. Te powszechnie dostępne na indonezyjskim rynku nie spełniają podstawowych norm bezpieczeństwa.
W Indonezji nie możesz używać polskiego prawa jazdy. Trzeba korzystać z międzynarodowego prawa jazdy wydanego w ramach konwencji wiedeńskiej. Zanim wynajmiesz pojazd, skonsultuj się z firmą ubezpieczeniową i potwierdź, czy w cenie jest ubezpieczenie. Cudzoziemcy zaangażowani nawet w niewielkie wykroczenia drogowe lub wypadki mogą być narażeni na wymuszenia. Rozważ zatrudnienie prywatnego kierowcy lub wynajęcie samochodu z kierowcą.
Podczas podróży i pobytu w Indonezji należy podchodzić z szacunkiem do lokalnych tradycji, zwyczajów oraz prawa. Należy zwrócić uwagę na obchodzone święta, w tym ogólnokrajowe oraz lokalne. Okresem szczególnym dla wyznawców Islamu jest okres Ramadanu, podczas którego muzułmańscy obywatele Indonezji nie spożywają w ciągu dnia posiłków oraz napojów, jak również unikają wykonywania innych czynności, które mogą być niezgodne z nakazami religijnymi. W tym okresie w niektórych miejscach restauracje mogą być otwierane dopiero po zachodzie słońca, a czas pracy niektórych urzędów może być nieregularny. W okresie tym należy zwrócić uwagę, aby zachowanie w miejscach publicznych, w tym w szczególności w pobliżu miejsc kultu religijnego nie naruszało wartości religijnych i lokalnych zwyczajów.
W okresie wiosennym na wyspie Bali obchodzone jest święto Nyepi, tzw. Balijski Nowy Rok lub Dzień Ciszy. Lokalne nakazy wymagają, aby wszyscy mieszkańcy i osoby przebywające na Bali obchodzili ten dzień w ciszy, pozostając w pomieszczeniach, wyłączając światła i nie wykonując aktywności poza obrębem domów. Międzynarodowe lotnisko w Denpasar jest zazwyczaj zamknięte przez cały dzień. Informacje o święcie Nyepi są rozpowszechniane poprzez lokalne media i społeczności lokalne, w miejscach publicznych, w hotelach i restauracjach wywieszane są ogłoszenia dot. święta, również w języku angielskim.
Prawo
Wwóz narkotyków do Indonezji jest zabroniony. Za posiadanie, przywóz lub wywóz narkotyków grozi kara śmierci.
W prowincji Aceh wprowadzono muzułmańskie prawo szariatu, które w skrajnych przypadkach może się odnosić również do cudzoziemców wyznania niemuzułmańskiego. Zanim pojedziesz do tej prowincji, dokładnie sprawdź obowiązujące regulacje.
Zgodnie z ustawą Republiki Indonezji o środkach odurzających nr 22/1997 na terytorium Indonezji zabronione są następujące rodzaje narkotyków:
• Opium (Papaver Somniferum) W tym roślina, dojrzałe opium, dojrzałe opium, takie jak Opium Jicing i Jicingko
• Erythroxylon Cocca, Erythroxylon Cocca W tym: to roślina, liście Cocca i niedojrzała cocca
• Kokaina
• Marihuana
• Heroina
• Morfina
• Mirofina/Morfina
• Sole i pochodne
• Kodeina
• Polkodina
• Mieszanka opium z innymi substancjami nienarkotycznymi
W Indonezji dominuje islam. Wyjątek stanowią takie wyspy jak Bali, Sulawesi Północne (dawniej Celebes), Papua Zachodnia i Małe Wyspy Sundajskie. Niewskazane jest noszenie skąpych ubrań w dużych skupiskach miejskich, a szczególnie podczas zwiedzania miejsc kultu. Gdy wchodzisz do meczetów, pamiętaj o zdejmowaniu butów. Kobiety powinny okryć głowy chustą. Na wyspie Bali podczas zwiedzania świątyń buddyjskich i hinduistycznych należy nałożyć sarong. Udostępniany jest na miejscu, najczęściej bezpłatnie.
Korzystając z taksówek, należy zwrócić uwagę, czy taksówkarz włączył taksometr i w żadnym razie nie godzić się na przejazd na podstawie tzw. umowy.
Gotówkę najkorzystniej wymieniać w kantorach w dużych centrach handlowych lub dobrych hotelach. Należy dokładnie przeliczyć kwotę wydaną przez kasjera walutowego. W Indonezji pewnych trudności może przysporzyć wymiana dolarów amerykańskich, gdyż większość kantorów akceptuje tylko banknoty nowe i niezniszczone.
Unikaj alkoholu z nieznanych źródeł. W Indonezji odnotowano wiele zgonów i przypadków poważnej choroby turystów spowodowanej piciem napojów alkoholowych zanieczyszczonych metanolem.
Powyższe porady są jedynie sugestią i spisem informacji z wielu renomowanych źródeł jak WHO, EDCD, IAMAT.ORG, MSZ oraz wieloletniego doświadczenia autora i w przypadku problemów zdrowotnych nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Zawsze w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem !
Informacje opierają się na stanie wiedzy z dnia publikacji i mogą ulec zmianie.