![]() |
Autor: Arkadiusz Ostojski ![]() |
Spis treści:
Podróż do Kenii to wspaniałe przeżycie, pełne niezapomnianych wrażeń, ale jest to też czas beztroski, który pozwala zapomnieć nam o czyhającym niebezpieczeństwie zarówno ze strony miejscowej ludności, jak i niebezpiecznych zwierząt i owadów — szczególnie komarów. Dlatego wybierając się do Kenii, należy odpowiednio przygotować się pod kątem profilaktyki zdrowotnej w podróży, co umożliwi nam to należyty komfort i zminimalizuje ryzyko komplikacji zdrowotnych, a w wyjątkowych sytuacjach uchroni nawet przed utratą zdrowia i życia.
Więc jeżeli jesteśmy już zdecydowani na podróż, czas zastanowić się, co zabrać do Kenii?
W subtropikalnych i tropikalnych rejonach świata jesteśmy dużo bardziej narażeni na wszelkie choroby zakaźne oraz zatrucia bakteryjne, przegrzania słoneczne, ugryzienia przez drapieżniki, ukąszenia owadów, poparzenia przez rośliny czy meduzy. W rejonach tych warunki sanitarne są czasem na bardzo niskim poziomie, podobnie jak opieka medyczna, która w skrajnych przypadkach może być nawet całkowicie niedostępna. Sprzyja to łatwemu rozprzestrzenianiu się niebezpiecznych chorób (zwanych potocznie tropikalnymi), które mogą pokrzyżować nawet najciekawsze plany urlopowe. W wielu sytuacjach będziemy skazani tylko i wyłącznie na siebie.
Podstawą bezpiecznej podróży oraz wakacji w krajach o niskim poziomie medycznym i sanitarnym jest profilaktyka, a większość problemów zdrowotnych w podróży łączy wspólna cecha: można im skutecznie zapobiegać odpowiednim przygotowaniem. W medycynie podróży zawsze sprawdza się zasada, że lepiej zapobiegać, niż leczyć.
Co roku w rejony, w których występują różne zagrożenia dla zdrowia, wyjeżdża tysiące Polaków, a badania Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dowodzą, że połowa z nich miała problemy zdrowotne spowodowane wyjazdem, w związku z tym, to właśnie podróżni powinni mieć możliwość uzyskania jak największej ilości informacji z zakresu profilaktyki zakażeń oraz wskazówek dotyczących zastosowania ich w praktyce, szczególnie w przypadku wyjazdów do krajów subtropikalnych i tropikalnych. Dlatego osobom planującym podróż do Kenii – państwa, które wykazuje wysoki stopnień zagrożenia dla zdrowia, zaleca się szczepienia przeciwko chorobom zakaźnym. Niestety, na chwilę obecną nie ma szczepionek przeciwko najgroźniejszym chorobom, które przenoszą komary, jak: malaria, denga czy zika, ale na inne warto się zaszczepić, by zmniejszyć ryzyko zachorowania. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że egzotyczny wyjazd może się dla nich skończyć groźną dla zdrowia i życia chorobą.
Turyści powinni mieć świadomość zagrożeń i pamiętać, że przed wyjazdem, jak i w czasie pobytu obowiązują pewne zasady, które pozwolą ustrzec się przed niebezpieczeństwem. Warto więc dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić sobie i swoim bliskim komfort i bezpieczeństwo podczas podroży w regiony, gdzie takie ryzyko istnieje.
Komary nie muszą być widoczne, ale istnieją i wystarczy tylko jedno ukąszenie, aby zniszczyć nam urlop pytaniem: czy wrócę do domu zdrowa / zdrowy?
Artykuł 13 ustawy o turystyce z 23 sierpnia 1997 r. obliguje biura podróży do informowania o zagrożeniach chorobami tropikalnymi oraz udzielenia, choć skróconych wskazówek, jak zabezpieczać się przed tego rodzaju problemami zdrowotnymi. Jeżeli jednak biuro podróży nie dopełni tego obowiązku, osoba zainteresowana powinna pamiętać o zasięgnięciu informacji we własnym zakresie.
Za granicą informowanie swoich klientów o niebezpieczeństwach oraz zagrożeniach płynących ze zwiedzania krajów tropikalnych jest normą powszechnie przestrzeganą przez biura podróży. Informacje przekazywane są na podstawie danych z krajowych Ośrodków Medycyny Tropikalnej, Inspekcji Sanitarnych, Światowej Organizacji Zdrowia, Europejskiego Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób, Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób oraz Ministerstwa Spraw Zewnętrznych. W Polsce jednak większość biur nie informuje dogłębnie podróżnych, w jaki sposób należy się zabezpieczyć, jakie są niebezpieczeństwa oraz w jaki sposób im przeciwdziałać. Krajowa baza informacji o zagrożeniach jest dosyć uboga, a grupy osób, które usiłują zmienić ten stan rzeczy to zawodowi podróżnicy i wysoko wyspecjalizowani lekarze medycyny podróży, których zawsze należałoby odwiedzić przed takim wyjazdem – listę poradni i lekarzy znaleźć można w zakładce „Poradnie i lekarze”. Zachęcamy także do zapoznania się z listą chorób, które Polacy najczęściej przywożą z tropikalnych wakacji. Najpopularniejsze z nich to: dur brzuszny, wirusowe zapalenia wątroby, salmonelloza, leiszmanioza, czerwonka, choroby skóry, zapalenia opon mózgowych, malaria, żółta febra, denga i HIV. Ryzyko zakażenia się tropikalną chorobą zależy oczywiście od rodzaju wypoczynku i przeprowadzonej profilaktyki. Lekarze medycyny podróży cały czas podkreślają, że osoby przebywające w ośrodkach all inclusive, także są narażone na niebezpieczeństwo związane z ryzykiem zachorowania na tropikalne choroby. Posłużmy się prostym przykładem: kelner, podający turyście drinka z lodem ze skażonej wody, może przyczynić się do zakażenia klienta amebą. Zatem niezależnie od celu i charakteru wyjazdu, w trosce o własne bezpieczeństwo, turyści powinni szczepić się oraz stosować środki zapobiegawcze, takie jak repelenty na komary, preparaty do opalania czy żele antybakteryjne. Pomoże to zniwelować problemy zdrowotne, a także ułatwi zapobieganie im w przyszłości.
Pomimo występowania zagrożeń, które nierzadko kończą się pobytem w szpitalu, wg badania Sanofi Pasteur, aż 70 procent Polaków bagatelizuje zabezpieczenia przed wyjazdem w strefę międzyzwrotnikową. Pytani następnie przez lekarzy, dlaczego tak zaniedbali własne zdrowie — twierdzą, że wydatek rzędu 300-500 zł nie mieścił się w urlopowym budżecie, gdzie wycieczka kosztuje często kilkadziesiąt tysięcy. Należy jednak zdać sobie sprawę, iż taka jednorazowa zapobiegliwość może uchronić nas przed śmiertelnymi chorobami tropikalnymi. Warto więc na kilka tygodni przed wakacjami marzeń umówić się w poradni medycyny podróży na wykonanie badań i sprawdzenie, jakie szczepienia do Kenii są wymagane i zalecane.
Bardzo istotną czynnością jest też rejestracja w systemie Odyseusz, gdyż w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnych za granicą, MSZ będzie mogło się z nami skontaktować, udzielić niezbędnych informacji oraz pomocy poprzez właściwą placówkę dyplomatyczno-konsularną.
W przygotowaniu zdrowotnym do wyjazdu bez wątpienia pomoże nam zapoznanie się z informacjami na temat danego kraju. Powinniśmy sprawdzić, na jakie ewentualne zagrożenia jesteśmy narażeni. Przydatne jest sporządzenie listy potrzebnych rzeczy na wyjazd. Należy wybrać się z wizytą do specjalistycznej poradni lekarskiej dla podróżujących, gdzie podczas konsultacji lekarz medycyny podróży udzieli kilku fachowych i bardzo przydatnych wskazówek, między innymi:
Uwaga! Do poradni medycyny podróży należy zgłosić się w terminie około 4-8 tygodni przed planowanym wyjazdem. Taki okres pozwoli na sprawne zaplanowanie optymalnej profilaktyki oraz przeprowadzenie koniecznych szczepień. Jeżeli natomiast nie masz już czasu na taką wizytę, postaraj się zastosować do innych zaleceń przedstawionych w tym poradniku.
W celu dobrego przygotowania należy naświetlić lekarzowi pewne aspekty, takie jak:
Czasem do ustalenia wskazań lekarskich potrzebny jest nawet szczegółowy plan wycieczki. Na taką wizytę warto zabrać zatem także dokładny program podróży, a nie tylko listę odwiedzanych krajów.
Bardziej rozszerzone listy, co spakować do Kenii opisujemy poniżej.
Do Kenii na komary należy stosować tylko sprawdzone środki z dużą zawartością substancji czynnej
Liczbę przedmiotów należy dopasować pod kątem długości pobytu, rodzaju bagażu oraz ilości planowanego prania.
Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę Kenii?
Konieczność wyrobienia e-wizy na stronie: www.evisa.go.ke przed przylotem do Kenii.
Okres oczekiwania na wizę powinien wynosić do 2 dni, zalecamy jednak złożenie aplikacji znacznie wcześniej, 7- 10 dni przed planowanym przylotem do Kenii.
E-visa ważna jest przez 3 miesiące, w tym okresie powinien nastąpić przyjazd do Kenii. W momencie przekroczenia granicy należy okazać wydrukowaną e-wizę. Służby graniczne stemplują paszport, wydając zezwolenie na 1-miesięczny pobyt.
Z obowiązku posiadania e-wizy zwolnieni są małoletni do lat 16 oraz osoby podróżujące przez Kenię tranzytem, które nie opuszczają strefy międzynarodowej lotniska.
W Kenii korzystajmy tylko z wysokich filtrów SPF
W Kenii warto zabrać przede wszystkim leki przyjmowane na co dzień z powodu chorób przewlekłych.
Co warto zabrać do Kenii, jeżeli chodzi o elektronikę? Oto kolejna przydatna lista.
W Kenii nie w każdym hotelu w pokojach są też podwieszone moskitiery, które chronią nas w nocy podczas snu przed groźnymi moskitami i komarami, dlatego dodatkowo warto zaopatrzyć się w specjalne urządzenie do kontaktu Mugga Elektro, które zabija komary w pomieszczeniach.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych odradza wszelkie podróże:
Ministerstwo Spraw Zagranicznych odradza podróże, które nie są konieczne na całe terytorium Kenii w związku z rosnącą liczbą zachorowań na Covid-19, słabo rozwiniętą infrastrukturą medyczną oraz wciąż obowiązującymi obostrzeniami (m.in. godziną policyjną). Podejmując decyzję o ew. wyjeździe do Kenii, należy liczyć się z możliwymi trudnościami w powrocie do kraju, jak również ze zmianą wprowadzonych ułatwień w podróży bez wcześniejszych zapowiedzi.
W Kenii, w tym w Nairobi i Mombasie występuje zagrożenie atakami terrorystycznymi ze strony grup powiązanych z somalijskim Al-Szabaab. W całym kraju wysoki jest także poziom przestępczości pospolitej. Należy zachować szczególną ostrożność w miejscach publicznych, restauracjach, barach i centrach handlowych, podczas widowisk sportowych, a także w obiektach kultu religijnego, lotniskach, hotelach i zatłoczonych miejscach w pobliżu atrakcji turystycznych. Ponadto należy unikać demonstracji i innych dużych zgromadzeń publicznych, które mogą mieć nieprzewidywalny przebieg.
W hrabstwach Garissa oraz Lamu, w szczególności na pograniczu z Somalią, mogą mieć miejsce operacje kenijskich sił zbrojnych i ataki ze strony ugrupowań somalijskich. Występuje tam wysokie zagrożenie porwaniami.
Na pograniczu z Sudanem Południowym i Etiopią operować mogą uzbrojone grupy.
Na terenach wiejskich, w szczególności na północy i wschodzie Kenii, dochodzić może do starć na tle etnicznym oraz pomiędzy pasterzami i ludnością osiadłą.
Problemem pozostaje przestępczość pospolita. Zdarzają się napady z bronią w ręku. Częstym zjawiskiem są drobne kradzieże: wyrywanie torebek, aparatów fotograficznych, zrywanie biżuterii, kradzieże samochodów. Kradzieże dokonywane są też przez otwarte okna pojazdów podczas oczekiwania na światłach lub w korkach ulicznych. Zaleca się pozostawianie przedmiotów wartościowych i dokumentów w sejfach hotelowych i posługiwanie się kopiami dokumentów tożsamości. Nie zaleca się opuszczania miejsca noclegu po zmroku. Należy uważać na wszelkiego rodzaju oszustów i naciągaczy.
W przypadku podejmowania podróży do parków narodowych oraz wszelkich rezerwatów przyrody, włączając parki narodowe: Aberdare, Amboseli, Laikipia, Nakuru, Masai Mara, Mt. Kenya, Samburu, Shimba Hills oraz Tsavo zaleca się, aby wyprawy odbywać w zorganizowanych grupach. Nie zaleca się nawiązywania bliskich kontaktów z dziećmi (zwłaszcza z tzw. dziećmi ulicy), robienia im zdjęć, czy rozdawania słodyczy.
Od osób przybywających z Europy nie jest wymagane świadectwo szczepienia przeciw żółtej febrze. Może ono być potrzebne, jeśli turysta ma zamiar wjechać do Kenii z innych krajów afrykańskich. W większych miastach usługi medyczne oraz lekarstwa są ogólnie dostępne. Są to usługi świadczone przez podmioty prywatne, w pełni odpłatne. Pobyt w szpitalu i leczenie operacyjne są bardzo kosztowne dlatego też przed przyjazdem do Kenii trzeba wykupić ubezpieczenie zdrowotne, najlepiej pokrywające koszt transportu lotniczego na terenie Kenii. Dodatkowo warto posiadać zabezpieczone środki na pokrycie niezbędnych usług medycznych. Na prowincji standard świadczonych usług medycznych jest niski. Ze względu na zagrożenie epidemiologiczne zaleca się picie wody butelkowanej. W całym kraju występuje zagrożenie HIV/AIDS.
W Kenii opieka psychiatryczna jest bardzo słabo rozwinięta, praktycznie niedostępna poza Nairobi. Zaleca się aby osoby ze zdiagnozowanymi schorzeniami nie podróżowały same do Kenii. W krajach sąsiadujących z Kenią: Ugandzie i w Tanzanii odnotowano przypadki eboli.
Obowiązuje ruch lewostronny. Aby poruszać się samochodem po Kenii, można przez 3 miesiące korzystać z polskiego prawa jazdy, jednak należy posiadać jego tłumaczenie na język angielski sporządzone przez tłumacza przysięgłego lub przed przyjazdem uzyskać międzynarodowe prawo jazdy. Po upływie tego okresu należy wystąpić o kenijskie prawo jazdy. Zaleca się sprawdzenie lokalizacji stacji benzynowych na trasach oddalonych od głównych miast. Należy starać się dotrzeć do miejsca noclegu przed zmrokiem, który zapada przed 19.00. Zły stan dróg, nadmierna prędkość i nieostrożny sposób jazdy kenijskich kierowców, a także zły stan techniczny wielu pojazdów to przyczyny wielu poważnych wypadków drogowych.
W porze deszczowej lokalne drogi są przejezdne tylko dla samochodów z napędem na cztery koła. Podczas podróży samochodem do niektórych odległych miejscowości (m.in. Garissy i nad Jezioro Turkana, Lamu, Marsabit) należy korzystać z eskorty uzbrojonych policjantów lub żołnierzy.
Prawo
Osobom naruszającym przepisy kodeksu karnego grożą sankcje prawne w postaci pozbawienia wolności oraz grzywny. Posiadanie, zażywanie i przemyt narkotyków oraz handel nimi zagrożone są karą pozbawienia wolności od 5 do 20 lat, oraz wysokimi grzywnami (od 50 tys. do 250 tys. DOP). Jeszcze surowsze kary grożą za przestępstwa na tle seksualnym. Ściganiu podlegają przestępstwa związane z nielegalnym posiadaniem broni, amunicji i materiałów wybuchowych.
Posiadanie i używanie narkotyków oraz handel nimi zagrożone jest karą pozbawienia wolności do 10 lat lub wysoką grzywną. Przywóz dronów i używanie dronów w Kenii wymaga uzyskania specjalnych zezwoleń. Przywóz, używanie dronów, które nie zostały zarejestrowane, używanie dronów bez licencji pilota, zagrożone jest karą pozbawienia wolności lub grzywną nawet do wysokości 20 tys. USD. Zabronione jest fotografowanie obiektów publicznych, w tym budynków ambasad. Ze względu na walkę z kłusownictwem, posiadanie wyrobów z kości słoniowej zagrożone jest wysokimi karami, nawet do 10 tys. dolarów. Homoseksualizm jest nielegalny. Zakazane jest palenie w miejscach publicznych, poza wyznaczonymi strefami. Dotyczy to również hoteli oraz restauracji. Złamanie zakazu karane jest wysoką grzywną.
Informacje opierają się na stanie wiedzy z dnia publikacji i mogą ulec zmianie.