Gorączka plamista Gór Skalistych (ang. Rocky Mountain Spotted Fever - RMSF) to infekcja bakteryjna przenoszona przez ugryzienie kleszcza. Bez natychmiastowego leczenia może ona spowodować poważne uszkodzenie narządów wewnętrznych, w tym nerek i serca. Gorączka plamista Gór Skalistych występuje najczęściej w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, w niektórych obszarach Kanady, Meksyku, Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej.
Objawy gorączki plamistej
Początkowe oznaki gorączki plamistej Gór Skalistych często są niespecyficzne i mogą naśladować inne choroby, takie jak grypę czy przeziębienie. Do najczęściej występujących objawów RMSF zalicza się:
charakterystyczną wysypkę,
wysoką gorączkę,
dreszcze,
silny ból głowy,
bóle mięśni,
nudności i wymioty,
utratę koncentracji lub inne zmiany neurologiczne.
Czerwona, rozrastająca się wysypka związana z gorączką plamistą w Górach Skalistych pojawia się zwykle od 3 do 5 dni po wystąpieniu pierwszych objawów. Na początku jest widoczna tylko na nadgarstkach i kostkach, a po pewnym czasie może rozprzestrzeniać się w obu kierunkach - na dłonie i stopy, a także w górę rąk i nóg, aż do tułowia.
Niektóre osoby, które są zarażone gorączką plamistą Gór Skalistych, nigdy nie rozwijają wysypki, co sprawia, że diagnoza jest o wiele trudniejsza.
Gorączka plamista Gór Skalistych uszkadza naczynia krwionośne, powodując wyciek krwi lub tworzenie się skrzepów. Może to spowodować:
Zapalenie mózgu. Przejawia się to dezorientacją, drgawkami i majaczeniem.
Zapalenie serca lub płuc. W ciężkich przypadkach może to prowadzić do niewydolności serca lub płuc.
Niewydolność nerek. Nerki filtrują odpady z krwi, a naczynia krwionośne w nerkach są bardzo małe i kruche.
Poważną infekcję kończyn, ewentualnie amputację. Najmniejsze z naczyń krwionośnych mieszczą się w dłoniach i stopach. Jeśli nie będą działa
prawidłowo, tkanka w najdalszych kończynach może nie otrzymywać niezbędnych składników odżywczych, przez co zacznie powoli umierać. Amputacja jest w takich sytuacjach koniecznością.
Śmierć. Nieleczona gorączka plamista Gór Skalistych kilkadziesiąt lat temu miała śmiertelność sięgającą 80% (aktualnie śmiertelność w USA z powodu RMSF wynosi 1% w przypadku leczonych pacjentów).
Zobacz także inne choroby i tematy związane z kleszczami:
Bakterie R. rickettsii nie zawsze wykazuje się w badaniach krwi, chyba że pacjent ma poważne, późne stadium zakażenia RMSF. Testy laboratoryjne mogą potwierdzić obecność przeciwciał przeciwko gorączce plamistej, jednak te pojawiają się dopiero po 7 lub 10 dniach od wystąpienia objawów.
Czasami próbka (lub biopsja) wysypki może wykazać RMSF, ale testy te sprawdzają się tylko w 70% przypadków.
Ze względu na opóźnienia i możliwe fałszywe wyniki, leczenie jest zwykle wykonywane wyłącznie w oparciu o podejrzenie, bez laboratoryjnej diagnozy gorączki plamistej Gór Skalistych.
Doksycyklina jest antybiotykiem z rodziny tetracyklin, która skutecznie leczy gorączkę plamistą Gór Skalistych, jeśli jest podawana w ciągu pierwszych 5 dni od wystąpienia objawów. Gorączka plamista Gór Skalistych może być chorobą śmiertelną, jeśli przebieg leczenia nie rozpocznie się w tym czasie. Badania wykazały, że inne antybiotyki nie są skuteczne, a eksperymentalne opcje medyczne pogarszają stan chorych!
Wyjątkowa wysypka charakterystyczna dla RMSF pojawia się niejednokrotnie na bardzo późnym etapie infekcji, czasami tygodnie po tym, jak osoba zarażona powinna rozpocząć terapię antybiotykami. W niektórych przypadkach wysypka wcale się nie pojawia.
Lekarz może zatem zdecydować się na leczenie pacjenta z RMSF, jeśli ma inne objawy i podejrzewa się ugryzienie kleszcza. Pozostałe choroby przenoszone przez kleszcze, w tym erlichioza i anaplazmoza, mają objawy podobne do gorączki plamistej Gór Skalistych, a także dobrze reagują na doksycyklinę, więc to podejście może leczyć kilka różnych chorób jednocześnie.
Uwaga!