Gorączka krymsko-kongijska – objawy, leczenie, profilaktyka

Gorączka krwotoczna krymsko-kongijska (CCHF) jest chorobą wirusową przenoszoną przez kleszcze, której towarzyszą liczne objawy, takie jak wysoka gorączka, ból mięśni, zawroty głowy, a nawet gwałtowne zmiany nastroju. Wirus CCHF jest szeroko rozpowszechniony, a dowody na jego obecność odnotowano w Afryce, Azji, na Bliskim Wschodzie i w Europie. Śmiertelność tej choroby jest wysoka, na poziomie 15-40%.



Objawy gorączki krymsko kongijskiej

Czym jest gorączka krymsko-kongijska?

Gorączka krwotoczna krymsko-kongijska (CCHF) to infekcja wirusowa, której najwięcej przypadków zauważono w niektórych częściach Afryki, Azji, południowo-wschodniej Europy i na Bliskim Wschodzie. Czynnik sprawczy, wirus CCHF, należy do rodzaju arbowirusów z rodziny Bunyaviridae i powoduje ciężką chorobę u ludzi. Nazwa wirusa jest związana z rozpoznaniem klinicznym choroby w Krymie w 1944 r. i pierwszą izolacją wirusa w Kongo w 1956 r. Zasięg geograficzny wirusa CCHF jest najszerszym z tych przenoszonych przez kleszcze, który ma tak istotny wpływ na ludzkie zdrowie. W Europie odnotowano przypadki w Albanii, Bułgarii, Kosowie, Turcji i Rosji. W Grecji pierwszy przypadek zakażenia CCHF odnotowano latem 2008 r., a w Hiszpanii w 2016 r.

Do zarażenia gorączką krymsko-kongijską może dojść przez:

• ukąszenie zainfekowanego kleszcza,

• zanieczyszczenie treścią ciała kleszcza (na przykład poprzez zmiażdżenie kleszcza między palcami),

• bezpośredni kontakt z krwią, tkankami lub płynami ustrojowymi zainfekowanych ludzi lub zwierząt.

Ogniska CCHF są na ogół związane ze zmianą sytuacji, taką jak wojna, ruchy populacji i zwierząt. Jednak znaczenie mają również zmiany klimatyczne i wegetacyjne, które powodują migracje małych ssaków będącymi gospodarzami dla kleszczy. Warunki te mogą prowadzić do epidemii wśród ludzi.

Warto zobaczyć:

Szczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu

Objawy i powikłania gorączki krymsko-kongijskie

Choroba zaczyna się nagle, a najczęstszymi objawami gorączki krymsko-kongijskiej są:

• wysoka gorączka,

• bóle mięśni,

• zawroty głowy,

• ból szyi i jej sztywność,

• ból pleców,

• ból głowy,

• ból oczu i światłowstręt,

• nudności,

• wymioty,

• biegunka.

W ciężkich przypadkach odnotowuje się takie objawy, jak:

• wysypka policzkowa,

• siniaki,

• krwawienie z dziąseł.

W niektórych sytuacjach u pacjentów rozwija się niewydolność wielonarządowa.

Okres inkubacji CCHF wydaje się różnić w zależności od sposobu nabycia wirusa. Jeśli pacjent został zarażony przez ukąszenie przez kleszcza, czas ten wynosi zwykle 1 do 3 dni. Zainfekowanie poprzez kontakt z chorą krwią lub tkankami wydłuża się od 5 do 6 dni, a maksymalny okres inkubacji wynosi 13 dni.

Diagnostyka gorączki krymsko-kongijskiej

Rozpoznanie gorączki krymsko-kongijskiej może być trudne, ponieważ jej objawy w początkowym stadium mogą przypominać mniej groźne choroby, takie jak np. grypa. Jeśli niedawno przebywano na obszarach, na których pojawiło się kiedykolwiek CCHF, to należy o tym poinformować swojego lekarza. Ostateczną diagnozę otrzymuje się po zbadaniu próbki krwi w specjalistycznym laboratorium, a najprecyzyjniejsze wyniki można uzyskać po 10-15 dniach od pojawienia się pierwszych objawów. PCR z odwrotną transkryptazą (RT-PCR) do wykrywania kwasu nukleinowego, izolacji wirusa lub metod wykrywania przeciwciał może diagnozować CCHF.
 

Zobacz także inne choroby i tematy związane z kleszczami:
 

• Borelioza objawy neurologiczne

• Gorączka plamista gór skalistych

• Jak leczyć boreliozę

• Rumień wędrujący

Leczenie gorączki krymsko-kongijskiej

Nie ma potwierdzonej terapii antywirusowej dla CCHF, więc leczenie polega na opiece wspomagającej, w tym na podawaniu trombocytów, osocza i erytrocytów. Do tej pory podawano rybawirynę doustnie lub dożylnie, ale bez potwierdzonych korzyści.

Ogólne leczenie wspomagające w przypadku gorączki krymsko-kongijskiej składa się z:

• wymiany składników krwi,

• równoważenia płynów i elektrolitów,

• utrzymywania stabilnego poziomu tlenu i ciśnienia krwi.

Zapobieganie i kontrola

Nie ma szczepionki, która mogłaby uchronić przez zarażeniem się CCHF. Osoby mieszkające lub odwiedzające obszary endemiczne powinny:
 

• stosować preparaty na kleszcze

• używanie rękawic ochronnych w przypadku pracy z chorymi ludźmi lub zwierzętami,

• dokładnie sprawdzanie ubrań i skóry po przyjściu ze spaceru.
  
  
  
   

  

  
   

  Mugga 50 należy do najskuteczniejszych środków na kleszcze.
  
  
  Uwaga!

• Powyższa porada jest jedynie sugestią i spisem informacji z wielu renomowanych źródeł i w przypadku problemów zdrowotnych nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Zawsze w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem !
• Informacje opierają się na stanie wiedzy z dnia publikacji 13.07.2018 i mogą ulec zmianie.